Początki naszego pisma sięgają okresu sprzed ok. 3000 lat. Fenicjanie jako pierwsi złożyli wyraz z pojedynczych znaków. Pisano z prawej strony na lewą, tak jak się pisze w krajach orientalnych.

Nasz sposób pisania z lewej na prawą stronę zaobserwowano po raz pierwszy ok. 400 lat p.n.e. w starożytnej Grecji. Grecy stworzyli również pierwsze litery naszego obecnego alfabetu.

Rzymianie przejęli od Greków alfabet, zmieniając i zastępując niektóre znaki. W ten sposób powstało nasze pismo.

Rzym był w tym czasie potężnym mocarstwem światowym, dzięki czemu pismo łacińskie zostało szybko rozpowszechnione.

Istnieje ono od ponad 2000 lat w prawie niezmienionej formie. Do średniowiecza znano tylko duże litery. Dopiero w 7 wieku wprowadzono małe litery.

5000 lat p.n.e. Sumeryjczycy ostrym patykiem skrobali w glinianych tabliczkach znaki pisma klinowego.

3000 lat p.n.e. Egipcjanie malowali pędzlem i farbkami hieroglify na papirusie.

200 lat p.n.e. Rzymianie ryli srebrnym rylcem w tabliczce z wosku: Grecy pisali już piórem rurkowym na pergaminie.

W 1 wieku n.e. Chińczycy pisali tuszem i pędzelkiem na papierze.

W 6 wieku pewien mnich skopiował w klasztorze stronice Biblii zaostrzonym piórem i atramentem na pergaminie.

Około 1500 roku również w Europie jakiś uczony pisał gęsim piórem na papierze.

200 lat później w Anglii generał naszkicował ołówkiem (który już wtedy wykonany był z grafitu) plan sytuacyjny.

Niniejszy krótki przegląd rozwoju przyborów do pisania odkrywa zadziwiający fakt: musiało

minąć, aż siedem tysięcy lat, by z prymitywnego rylca powstało proste pióro ze stalówką.